Door je hoeven gezakt.

De gedachte komt bij mij op als ik deze boom zie: ‘door je hoeven gezakt’. De stam is langzaam in elkaar gedraaid en kon niet langer overeind blijven. Hij is gezwicht onder zijn eigen gewicht.

Ken je het gevoel dat je bijna door je hoeven lijkt te zakken? De koek is op, de druk te groot, de omstandigheden te zwaar, het lukt je nauwelijks om overeind te blijven.

‘Het lukt niet meer Nienke’, ‘Ik heb het aangegeven op mijn werk, maar er verandert niets’, ‘Er moet nu echt wat veranderen, daarom ben ik hier’.

Het gebeurt regelmatig dat een coachee op deze manier bij mij binnenstapt.

Ik vind het prijzenswaardig als je er zelf voor kiest om niet langer door te blijven modderen, maar aan de bel trekt. Het is frustrerend als dat niet altijd gehoord lijkt te worden. Maar, misschien is dat ook niet zo gek.

Jij bent degene die gewoontegedrag hebt ontwikkeld en daarmee heb je niet alleen voor jezelf, maar ook voor je omgeving verwachtingen gecreëerd. Mensen weten niet beter dan dat jij het wel redt. Want jij gaat altijd door en staat dan klaar voor de ander. Niemand ziet hoe jij je écht voelt. Met woorden probeer je dat te vertellen, maar je gedrag verandert niet.

Ik vind het prijzenswaardig als de coachee realiseert dat hij eerst zelf in de spiegel wil kijken. ‘Wat maakt dat ik door ga, ook al ben ik van binnen al lang door mijn hoeven gezakt?’

De schade is vaak groot en langdurig, de kosten zijn hoog, de frustraties lopen op als iemand daadwerkelijk door zijn hoeven zakt. Kijk naar de boom: wie helpt hem overeind? Kan hij nog rechtop staan?

Ik geloof dat coaching preventief en doelgericht ingezet kan worden om medewerkers op de werkvloer te leren hoe zij zelf invloed kunnen uitoefenen, zodat ze niet door hun hoeven zakken.

Recente onderzoeken laten zien hoe coaching effectief en vooral preventief ingezet kan worden voor het welzijn van medewerkers en leidinggevenden. Het laat zien dat coaching helpt om veerkrachtig te blijven, ook als de omstandigheden -werk of prive- ingewikkeld zijn.

Ik vind het prijzenswaardig als een coachee durft te ‘ont’wikkelen wat niet zichtbaar was. Hij leert zijn talenten en eigenaardigheden zien en waarderen en durft weer buiten zijn eigen lijntjes te kleuren. Dit geeft de coachee handen en voeten om vanuit veerkracht in beweging te komen zodat hij ook impact kan hebben op zijn eigen omgeving.

De stam vindt herstel, put weer uit de juiste voedingsbron en hervindt de kracht om rechtop te staan. Niet door zijn hoeven gezakt.