Hoogbegaafd, frustratie of zegen?

Deze week is het de landelijke week van hoogbegaafdheid. Tal van initiatieven vinden er plaats om aandacht te geven aan het thema hoogbegaafdheid. Ik ben blij dat er afgelopen jaren veel kennis en ervaringen gedeeld is over dit thema. In mijn coachpraktijk en op de school waar ik werk zie ik dat steeds meer jongeren en volwassenen zichzelf leren begrijpen en ruimte vinden om zichzelf te kunnen zijn. Die ruimte ontstaat doordat er meer kennis wordt gedeeld. Kennis geeft begrip en erkenning.

Maar eerlijk is eerlijk: frustraties, angsten en onzekerheid voeren de boventoon in mijn begeleiding en coaching. Ik hoor frustratie, want je wilt niet in een hokje gestopt worden. Onzekerheid, want je wordt niet begrepen en gaat van narigheid zelf in een hokje zitten. Angst, want je wil geen label opgeplakt krijgen. Zoals het label dat je ‘arrogant’ bent wanneer je je hoogbegaafdheid erkent. ‘Wat zullen mensen van me vinden als ik mezelf hoogbegaafd noem?’ ‘Misschien ben ik wel gek in plaats van hoogbegaafd?’

Wat me het meeste raakt: mijn coachees durven vaak niet te erkennen dat ze onder de noemer ‘hoogbegaafd’ vallen. Ze twijfelen aan zichzelf, voelen zich eenzaam en onbegrepen. Ze verlangen naar erkenning van anderen, terwijl ze zelf geen erkenning durven te geven aan hoe ze denken en voelen.

Ze herkennen wel kenmerken van begaafdheid. ‘Maar dat zegt toch niet dat ik hoogbegaafd ben? Zo intelligent vind ik mezelf niet.’ ‘Ik herken veel hoogbegaafde kenmerken bij mezelf, maar hoe weet ik zeker dat het over mij gaat?’

Deze coachees lopen vast in hun werk, hun manier van communiceren of in een relatie. Ze willen graag aan de slag om meer van zichzelf en de ander te begrijpen. Maar hoe kom je in beweging wanneer je hoogbegaafdheid als een vloek ervaart? Dan is het haast onmogelijk om jezelf te omarmen in wie je bent.

Ik houd ook niet van hokjes en vakjes. Sinds ik me gespecialiseerd heb in dit thema ageer ik tegen het ‘label’ dat bijna onmisbaar is om op de juiste manier aandacht te krijgen voor hoogbegaafdheid. Zo’n label doet geen recht aan hoe ingewikkeld het leven kan zijn als je hoofd anders bedraad is. Maar ik gun mijn coachees dat ze zich ont-wikkelen van alle frustraties, angsten en onzekerheden. Zodat ze tevoorschijn komen met hun mogelijkheden en de zegen ervaren van hoogbegaafd zijn.

Daarom doe ik deze week mee. Niet om het label ‘hoogbegaafdheid’ sterker te maken. Maar om kennis en begrip te vergroten. Dat iedereen, hoogbegaafd of niet, tot bloei komt naar wie je ten diepste bent.

Wil je meer weten? Neem gerust contact op.