IK BEN HELEMAAL NIET ZO’N LEIDER
Ik coach regelmatig vrouwen die vanuit hun Life Languages International Profiel een hoge Shaper blijken te zijn. Shapers zijn vaak de ‘leider van de troep’. Het zijn natuurlijke leiders, visionairen en organisatoren. Ze zijn de planners en leiders die ons helpen om doelen te bereiken, prachtige dromen na te streven en onze blik gericht te houden op de uiteindelijke bestemming van een organisatie, bedrijf of relatie.
Als een vrouw ontdekt dat ze hoog scoort op de Shaper is standaard de reactie “Ik ben helemaal niet zo’n leider”. Doorvragend blijkt dat deze overtuiging komt door de kleine ruimte die ze in het dagelijkse leven ervaren om zichzelf als Shaper te gedragen en te ontwikkelen, zowel privé als op werk. Vaak leg ik uit dat het niet gaat om directeur van een groot bedrijf te worden. Maar dat het betekent dat ze hun Shaper-talenten in kunnen zetten en in de alledaagse gang van zaken de lead kunnen nemen. Juist omdat zij in staat zijn de helicopterview te zien en vervolgstappen te begrijpen.
Op de werkvloer heb ik regelmatig gesprekken met vrouwen die snel betiteld worden als te direct, bemoeizuchtig, dominant of zelfs bitch. Ze gedragen zich als een Shaper en communiceren vanuit hun Shaper-taal. Ik zie dat deze vrouwen zich terugtrekken en dat ze zich ongelukkig voelen omdat ze niet mogen zijn wie ze ten diepste zijn. Ik zie dat ze de kansen niet krijgen om zichzelf te ontwikkelen op vormen van leiderschap, waar ze juist goed in zijn. Tegelijkertijd hoor ik bij hen een diepe analyse op hoe de dingen gaan: ze doorgronden en zien wat nodig is. Maar niemand lijkt hen te horen of te begrijpen.
Dit raakt me. En ja, ook omdat dit over mezelf gaat. Ook ik werd tien jaar geleden geconfronteerd met de Shaper-taal in mijn communicatie. Ik ontdekte dat ik een groot deel van mezelf in een kooi had opgesloten omdat mijn werkomgeving mij ervoer als te confronterend, kritisch of zelfs bedreigend. En dat terwijl ik me met hart en ziel gaf om juist recht te doen aan de mens of de organisatie, niets geen verkeerde intenties.
Maar het raakt me nog meer dat het niet alleen over mezelf gaat, maar over zoveel vrouwen in Nederland.
Vandaag is er op Internationale Vrouwendag volop aandacht voor gelijke rechten en kansen voor de vrouw. In veel landen is er nog onrecht en ongelijkwaardigheid ten opzichte van de vrouw. Je zou denken dat in Nederland de oproep niet meer nodig is, maar het tegendeel is waar. Ik zie dat vrouwen, ook door hun eigen zelfbeeld, minder de kans krijgen om hun waardigheid ‘aan te trekken’.
Daarom pleit ik voor échte aandacht voor juist die talenten van vrouwen, die wat ‘mannelijk’ overkomen maar tegelijkertijd zoveel visie, groei en mogelijkheden teweeg brengen.