Welk perspectief volg jij?
‘Met dit uitzicht op iets groters en mooiers mag je afscheid nemen.’ Dit appte ik met deze foto naar een vriendin die overmorgen afscheid neemt op haar werk om nieuwe, nog wat onbekende en onzekere wegen in te slaan.
Ik maakte een ochtendwandeling vanaf onze camping en stuurde dit plaatje naar mijn vriendin. Wat een prachtig uitzicht, zoveel moois in het ochtendlicht.
Later realiseerde ik me pas de woorden die ik appte. Ze kwamen vanuit mijn hart die door het uitzicht ruimte vond. Kijkend naar de horizon kreeg het plaatje perspectief en diepte. En ik voelde, wist: daar achter de bergtoppen is iets wat groter en mooier is dan ik nu kan zien. Ik bad dit mijn vriendin toe in de fase waar ze in zit. Maar hoe vaker ik naar dit plaatje kijk hoe meer ik realiseer dat dit ook voor mezelf geldt.
Deze zomerperiode is er ruimte en rust. Ik wandel door bossen en over rotsige heuvels. Mijn routes worden vooral bepaald door zgn reeënpaadjes; smalle paadjes, soms nauwelijks te onderscheiden in het dichte bos. Maar door goed te kijken, soms wat paadjes uit te proberen of vast te lopen op hoge rotsen brengen ze me altijd weer ergens. Op nieuwe plekken met vaak verrassende uitzichten en andere perspectieven. Deze nieuwe perspectieven geven zicht op het onbekende, iets wat in de verte nog ligt te wachten.
Ik realiseer me dat ik een keuze heb. Ga ik na deze vakantie terug naar het bekende, terug in de stroom van mijn soms ‘inperkende situatie’ -zoals Mirjam van der Vegt zegt in haar boek Leven is leren-? Of zoek ik de horizon op met onbekende vergezichten die wel richting geven waarin ik kan bewegen?
‘Met een stip op de horizon krijgt je leven vanzelf meer diepten’. (Mirjam) Die diepte is altijd groter en mooier dan we denken. En hij ligt niet altijd buiten onszelf, het geeft ook perspectief op wat er van binnen leeft, op wie we ten diepste zijn.
Wat heeft de zomerperiode jou gebracht? Heb je plekken bezocht die nieuw voor je waren? Is het je gelukt om terug te kijken en te bezinnen op waar de afgelopen maanden je hebben gebracht. Heb je tijd en ruimte gevonden om te herijken op de richting waarin je komend seizoen wil bewegen?
Een vergezicht met ruimte om verder te kijken dan wat je weet of kent kun je altijd opzoeken. Daar heb je gelukkig geen vakantie voor nodig. Ik wens je komend seizoen een horizon met een nieuw uitzicht toe. En misschien vind je die door eerst de moeizame en lastig-te-onderscheiden reeënpaadjes te lopen. Maar uiteindelijk brengt het je een perspectief dat jouw richting geeft en in beweging zet.
Mijn voornemen is om komend seizoen momenten in mijn agenda te reserveren om bewust plekken van ruimte en uitzicht op te zoeken. Zodat mijn ziel kans krijgt om te groeien en te bewegen.
Wat heb jij nodig om het nieuwe seizoen voorbij je ‘inperkende situatie’ te blijven kijken?
🙋♀️ Ik ben Nienke, coach en trainer
🌀 Ik stel dé vragen die jou in beweging zetten